Zawieszenie sprawy frankowej w związku z uchwałą III CZP 11/21

W dniu 02.09.2021r. Sąd Najwyższy miał podjąć Uchwałę w sprawie III CZP 11/21. Tak się jednak nie stało. Nie wiadomo kiedy taka Uchwała zapadnie i czy w ogóle zostanie podjęta. Sąd Najwyższy w Uchwale miał udzielić odpowiedzi na pięć zagadnień prawnych.

W oczekiwaniu na Uchwałę SN w wielu sprawach frankowiczów sędziowie zaczęli na podstawie art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c. wydawać szereg postanowień zawieszających postępowania w sprawie kredytu frankowego. Czy frankowicz może skarżyć takie postanowienie? Jak bronić się przed zawieszeniem postępowania w sprawie frankowej?

Kiedy Uchwała III CZP 11/21?

Sąd Najwyższy w dniu 02.09.2021r. uchylił się od udzielenia odpowiedzi na postawione mu zagadnienia prawne. SN na podstawie artykułu 267 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej zwrócił się do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej o udzielenie odpowiedzi na szereg pytań. Tak więc Uchwała w sprawie III CZP 11/21 nie wiadomo kiedy i czy w ogóle zostanie uchwalona.

Uchwała III CZP 11/21 jest zbędna?

Podążając za orzecznictwem polskim oraz unijnym w sprawach frankowych można wskazać, że odpowiedzi na zagadnienia prawne pozostawione postawione Sądowi Najwyższemu, znalazły już swoje rozstrzygnięcia.

Orzecznictwo jest zgodne, iż nie ma możliwości uzupełnienia luki powstałej po niedozwolonej klauzuli przeliczeniowej.

W wyroku SN I CSK 556/18 Sąd Najwyższy wskazał, iż:

„zastrzeżone w umowie kredytu złotowego indeksowanego do waluty obcej klauzule, a zatem także klauzule zamieszczone we wzorcach umownych kształtujące mechanizm indeksacji określają główne świadczenie kredytobiorcy”.

Jeżeli zatem klauzule przeliczeniowe określają główne świadczenia stron oraz charakter zawartej umowy, to wyeliminowanie ich niweczy możliwość dalszego utrzymania umowy.

Uchwale III CZP 6/21 z dnia 7 maja 2021r. została nadana moc zasady prawnej. Zgodnie z uchwałą jedynym możliwym rozstrzygnięciem w przedmiocie zwrotu nienależnych kwot pieniędzy jest zasada dwóch kondykcji.

Natomiast odpowiedź na dalsze pytania dotyczące przedawnienia roszczeń banku względem frankowicza, czy też dotyczące kwesti ewentualnego wynagrodzenia dla banku za korzystanie przez frankowicza z kapitału jest bez znaczenia dla postępowań o ustalenie nieważności kredytu frankowego.

Postanowienie o zawieszeniu postępowania podlega zaskarżeniu

Postanowienie sądu o zawieszeniu postępowania na podstawie art. 177 § 1 pkt 1 k.p.c. podlega zaskarżeniu zażaleniem. W sprawach frankowiczów zażalenia na postanowienie zawieszające wydane w związku z planowaną Uchwałą III CZP 11/21 powinny być zaskarżane.

Artykuł 177 § 1 pkt 1 k.p.c. stanowi , że zawieszenie jest możliwe „jeżeli rozstrzygnięcie sprawy zależy od wyniku innego toczącego się postępowania cywilnego”.

Sprawa rozpoznawana przez Sąd Najwyższy pod sygn. akt III CZP 11/21 nie stanowi jednak ani innego toczącego się postępowania cywilnego, ani postępowania, od którego wyniku zależy wynik postępowania w indywidualnej sprawie frankowej.

Zawieszenie sprawy frankowej do uchylenia

W przypadku takich zawieszeń, Sąd rozpatrujący środek odwoławczy winien uchylić postanowienie zawieszające. Dobra kancelaria frankowa, w każdym przypadku winna zaskarżyć takie postanowienie o zawieszeniu. Jest ono sprzeczne z prawem i powinno być uchylone.

Wygraną sprawę o uchylenie zawieszenia postępowania opisujemy we wpisie: Uchylenie zawieszenia postępowania w sprawie frankowej Getin Bank