Odfrankowienie kredytu – czy możliwe jest odfrankowienie kredytu denominowanego?

odfrankowienie kredytu

odfrankowienie kredytu

Odfrankowienie kredytu a rodzaj umowy o kredyt we frankach

Ostatnimi czasy sukcesywnie zwiększa się ilość spraw związanych z kredytami waloryzowanymi do waluty obcej (najczęściej franka szwajcarskiego). W praktyce występują 2 rodzaje takich kredytów: kredyt indeksowany do waluty obcej i kredyt denominowany do waluty obcej.

Jak ustalić z jakim kredytem frankowym mamy do czynienia?

Najczęściej wystarczy sprawdzenie waluty w jakiej określono wysokość kredytu. W przypadku kredytu indeksowanego będą to złotówki (PLN), a w kredycie denominowanym jako walutę kredytu wskazuje się walutę obcą (najczęściej CHF). Jednakże zarówno wypłata kredytu, jak i spłaty rat kapitałowo-odsetkowych następowały w walucie polskiej. W praktyce zatem – z perspektywy typowego kredytobiorcy-konsumenta – operacje walutowe miały charakter czysto techniczny. Kredytobiorcy nigdy nie „obracali” bowiem walutą obcą. Zależało im na otrzymaniu odpowiedniej ilości złotówek na sfinansowanie zakupu nieruchomości, a także na spłacaniu kredytu w złotówkach.

Czym jest odfrankowienie kredytu i czy możliwe jest odfrankowienie umowy kredytu denominowanego.

Odfrankowienie kredytu oznacza ustalenie przez Sąd, że konkretne postanowienia umowy kredytowej (dotyczące przeliczania kwoty kredytu z CHF na PLN po kursie kupna waluty oraz dotyczące przeliczania wysokości każdej z poszczególnych rat z PLN na CHF) nie wiążą kredytobiorcy. Celem takiego działania jest eliminacja z umowy nieuczciwych zapisów, które dawały bankom możliwość dowolnego ustalania kursów waluty, co miało negatywne przełożenie na sytuację kredytobiorców – frankowiczów i wysokość ich zobowiązania.

W efekcie, umowa kredytu walutowego niemalże w całości (poza stawką LIBOR) zostaje pozbawiona odesłań do waluty CHF. Bank powinien oddać kredytobiorcy różnicę pomiędzy już zapłaconymi ratami, których wysokość ustalono przy pomocy niedozwolonych klauzul, a ratami obliczonymi bez tych zapisów. Dodatkowo, nadal obowiązująca i wykonywana umowa powinna być traktowana jako kredyt złotówkowy, lecz oprocentowany według stopy procentowej ustalonej w umowie w oparciu o wskaźnik LIBOR.

Odfrankowienie a stanowisko sądów

Przez długi czas w orzecznictwie Sądu Najwyższego i sądów powszechnych dominowało stanowisko, że kredyt indeksowany może być zarówno unieważniony, jak i odfrankowiony, lecz kredyt denominowany można jedynie unieważnić. Część kredytobiorców rezygnowała z walki z bankami, ponieważ obawiało się skutków uznania umowy za nieważną.

Wyrok Sądu Najwyższego – Izby Cywilnej z dnia 29.10.2019r. (sygn. akt: IV CSK 309/18) „przełamał” dotychczasowe postrzeganie tego zagadnienia. W wyroku tym wskazano, iż – nawet po eliminacji niedozwolonych klauzul – umowa nadal pozostaje ważna i powinna istnieć w obrocie. Sąd, analizując kompleksowo całą treść umowy, zauważył, że „poza jednorazowym wskazaniem w niej franków szwajcarskich mających być walutą kredytu, więcej się o nich nie wspomina”. W konsekwencji, ustalenie kwoty kredytu w CHF „jest tylko niezasługującym na ochronę kamuflażem rzeczywistych intencji tego Banku”. Pomimo zatem, iż strony w umowie wprost wskazały, że wartością kredytu jest określona kwota franków szwajcarskich, w istocie kredyt zaciągnięto w złotówkach. Na jaką kwotę? Odpowiedź również znajdujemy w przywoływanym wyroku:

Kwota należna i wypłacona deweloperowi w całości lub będąca sumą kolejnych transz przez kredytujący Bank w złotych, stanowi o złotowym charakterze samego kredytu i jest możliwą do ustalenia nominalną kwotą zadłużenia pozwanego konsumenta wobec kredytodawcy.”

Podsumowując, denominowany kredyt frankowy niejako „przekształca” się w kredyt złotówkowy o cechach ustalonych w podpisanej umowy, a zatem zachowana zostaje wysokość marży kredytu i wskaźnik LIBOR.

Odfrankowienie kredytu i konsekwencje dla frankowicza

Kwoty pobierane dotychczas przez bank przy uwzględnieniu abuzywnego mechanizmu stanowią nadwyżkę. Skoro mechanizm waloryzacji nie wiąże, to oznacza, że bank, wykorzystując ten mechanizm, pobrał kwoty bez podstawy prawnej. Zatem kredytobiorcy przysługuje prawo do żądania ich zwrotu w oparciu o art. 405 KC w zw. z art. 410 § 1 i 2 KC.

Oczywiście, przywołane wyżej orzeczenie Sądu Najwyższego stanowi pewnego rodzaju „drogowskaz”, jak postępować w podobnych sprawach. Nie daje jednak gotowego rozwiązania i gwarancji, że każda sprawa kredytu denominowanego będzie rozpatrzona w identyczny sposób.

Dlatego też, jeśli zaciągnęli Państwo kredyt frankowy i rozważają Państwo wystąpienie przeciwko bankowi z pozwem cywilnym, zapraszamy do kontaktu z naszą Kancelarią Frankową z Wrocławia. Po analizie umowy, wskażemy Państwu różne możliwości walki z Bankiem – od żądania o ustalenie nieważności umowy kredytu frankowego, przez jej odfrankowienie, aż po roszczenie o zwrot różnic pobieranych przez bank z tytułu spreadu walutowego. Zadbamy również o właściwe sformułowanie wysokości roszczenia, aby uniknąć zarzutu przedawnienia roszczenia

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

osiemnaście − 13 =

Na stronach www Kancelaria stosuje pliki cookies (tzw. ciasteczka). Każdy może zaakceptować pliki cookies albo ma możliwość wyłączenia ich w przeglądarce, dzięki czemu nie będą zbierane żadne informacje. Możesz także zapoznać się z polityką prywatności, aby dowiedzieć się więcej, w tym jak zarządzać plikami cookies za pośrednictwem swojej przeglądarki internetowej. Dowiedz się więcej

The cookie settings on this website are set to "allow cookies" to give you the best browsing experience possible. If you continue to use this website without changing your cookie settings or you click "Accept" below then you are consenting to this.

Close