Sąd Rejonowy w Radomsku, ustala że chłopiec który w chwili wypadku miał ukończony 13 rok życia, ze względu na brak pełnego rozeznania w prawie drogowym nie może ponosić winy za wypadek. Dziecko, które spowodowało wypadek, jedynie przyczyniło się do tego zdarzenia.

Małoletni chłopiec wracał szkolnym autobusem ze szkoły do domu. Chłopiec wyszedł z autobusu przednim wyjściem koło kierowcy. Dziecko chciało przejść na drugą stronę jezdni, jednakże wychodząc zza autobusu nie zauważyło nadjeżdżającego samochodu. Chłopiec wtargnął na jezdnię wprost pod nadjeżdżający samochód osobowy. Na skutek potrącenia dziecko doznało otwartego złamania kończyny dolnej.

Postępowania karne wobec kierującego samochodem osobowym umorzono, gdyż nie stwierdzono w zachowaniu kierującego znamion czynu zabronionego.

Ubezpieczyciel pojazdu , który potrącił chłopca odmówił zapłaty jakiejkolwiek kwoty odszkodowania. Zakład ubezpieczeń stał na stanowisku, iż chłopiec który ukończył 13 lat ponosi wyłączną winę za zaistnienie wypadku.

Granica 13 lat z art. 426kc jest wzruszalna

W tej sytuacji Kancelaria pozwała zakład ubezpieczeń, który ubezpieczał polisą OC pojazd osobowy który potrącił chłopca. W pozwie Kancelaria przyznała 50% przyczynienia się chłopca do zdarzenia.

Kancelaria podnosiła, że chłopiec co prawda w chwili wypadku miał ukończony 13 rok życia, jednak nie można przypisać mu winy za powstanie wypadku. Zdaniem Kancelarii stopień rozwoju dziecka w dniu wypadku nie pozwalał mu na pełne, świadome rozeznanie sytuacji panującej na drodze.

Art. 426 kc wskazuje, iż małoletni, który nie ukończył lat trzynastu, nie ponosi odpowiedzialności za wyrządzoną szkodę. Jedynie na zasadzie art. 362 kc. można takiemu małoletniemu przypisać przyczynienie do powstania szkody.

W trakcie procesu biegli psycholog i psychiatra ustalili, iż nieprawidłowe zachowanie chłopca było spowodowane jego niedojrzałością i brakiem dostatecznie rozwiniętej zdolności antycypacji zdarzeń w stanowiącej zagrożenie sytuacji drogowej. Tym samym pomimo ukończenia przez chłopca 13 roku życia, nie był on osobą dojrzałą w stopniu pozwalającym na postawienie mu zarzutu winy za spowodowanie wypadku.

W dalszej części procesu zostały przeprowadzone opinie z biegłego lekarza ortopedy, który ustalił iż w związku z doznanym otwartym złamaniem u chłopca powstał 12% uszczerbek na zdrowiu. Sąd w całości uwzględnił powództwo o zadośćuczynienie i odszkodowanie za wypadek zasądzając na jego rzecz całość dochodzonego roszczenia. Sąd jednocześnie ustalił, iż chłopcu nie można przypisać wyłącznej winy za powstanie zdarzenia, ale jego przyczynienie należało ustalić na poziomie 50%.

Wyrok został w całości zrealizowany przez ubezpieczyciela.

Sprawa toczyła się przed Sądem Rejonowym w Radomsku (sygn. akt I C 403/16).